miércoles, 23 de marzo de 2011
miércoles, 2 de marzo de 2011
San Froilán
Dende o século XIX as festas do San Froilán tiveron unha estrutura básica, cunha serie de eventos sobre os que se lle dá forma ao programa de festas. Os actos máis importantes nacen ben a raíz da festa relixiosa que xira ao redor do día de San Froilán, 5 de outubro, que se celebra xa dende a Idade Media, e os actos que nacen ao carón da feira e como entretemento para todos aqueles que acudían a Lugo a vender e mercar. Así, aos festexos relixiosos xúntase a partir do século XVIII todo o aparato que acompaña unha feira de varios días de duración. O sagrado e o profano únense para daren orixe ás Festas de San Froilán. No século XIX os actos festivos acadan tal magnitude que a propia feira se programa como un dos eventos propios da festa. Pouco a pouco os actos relixiosos e a feira irán perdendo protagonismo a favor da festa, pero seguirán marcando o carácter e a singular estrutura que se mantén na actualidade. Como unha das columnas da festa foi a feira, esta fixo que as festas do San Froilán sexan un evento colectivo dende o principio, xa que na súa organización participan tamén institucións, comerciantes, asociacións e cidadáns de Lugo que se preparan para recibir xentes de todo o mundo.
Nos días previos ao inicio dos festexos comeza a instalación de iluminacións especiais. Na primeira noite das festas ten lugar a estrea deste espectáculo que é anunciado polos medios como un máis dos actos festivos, de modo que se facilite a concorrencia de público; igual atención merece o acendido das luces nos días seguintes. Durante décadas, só funcionaba nas horas en que se celebraban o paseo e as verbenas nocturnas, de maneira que a luz festiva servía dalgunha forma de cronómetro da duración e desenvolvemento destas actividades. A instalación do alumeado eléctrico supuxo neste senso un importante avance ao permitir un funcionamento máis seguro e unha maior duración do espectáculo, que progresivamente vai ocupando máis rúas e ilumina a cidade ata o amencer. A iluminación da cidade durante os actos nocturnos complétase con espectáculo pirotécnico. Lugo conta, igual ca o resto de Galicia, cunha importante tradición, pois os fogos de artificio eran ingrediente imprescindible das grandes celebracións que organizaba o Concello, sobre todo cando se celebraban as proclamacións reais. Era polo tanto natural que se integrasen no programa festeiro do San Froilán.
As funcións pirotécnicas, que sempre foron do agrado do público, son agardadas pola prensa e pola xente, procurando ofrecer en cada intre a maior vistosidade. A Muralla romana acada un especial protagonismo ao converterse no escenario ideal no que se congregan milleiros de persoas para contemplaren as luminarias. Aínda que a Comisión de Festas, co Concello á fronte, é o principal impulsor dos festexos, ao longo destes dous séculos de celebración toda a sociedade lucense ten colaborado, dun xeito ou doutro, no seu desenvolvemento. É na organización de eventos culturais e deportivos onde máis se evidencia esta actitude participativa de persoas e entidades da cidade que desexan poñer o seu gran de area nos días grandes de Lugo. En efecto, toda caste de institucións e asociacións locais promoven actividades que complementan a iniciativa municipal. Organizan espectáculos nas rúas, desfile, marionetas, teatro, confrontacións deportivas, exhibicións aéreas, certames literarios, concertos...
Nos días previos ao inicio dos festexos comeza a instalación de iluminacións especiais. Na primeira noite das festas ten lugar a estrea deste espectáculo que é anunciado polos medios como un máis dos actos festivos, de modo que se facilite a concorrencia de público; igual atención merece o acendido das luces nos días seguintes. Durante décadas, só funcionaba nas horas en que se celebraban o paseo e as verbenas nocturnas, de maneira que a luz festiva servía dalgunha forma de cronómetro da duración e desenvolvemento destas actividades. A instalación do alumeado eléctrico supuxo neste senso un importante avance ao permitir un funcionamento máis seguro e unha maior duración do espectáculo, que progresivamente vai ocupando máis rúas e ilumina a cidade ata o amencer. A iluminación da cidade durante os actos nocturnos complétase con espectáculo pirotécnico. Lugo conta, igual ca o resto de Galicia, cunha importante tradición, pois os fogos de artificio eran ingrediente imprescindible das grandes celebracións que organizaba o Concello, sobre todo cando se celebraban as proclamacións reais. Era polo tanto natural que se integrasen no programa festeiro do San Froilán.
As funcións pirotécnicas, que sempre foron do agrado do público, son agardadas pola prensa e pola xente, procurando ofrecer en cada intre a maior vistosidade. A Muralla romana acada un especial protagonismo ao converterse no escenario ideal no que se congregan milleiros de persoas para contemplaren as luminarias. Aínda que a Comisión de Festas, co Concello á fronte, é o principal impulsor dos festexos, ao longo destes dous séculos de celebración toda a sociedade lucense ten colaborado, dun xeito ou doutro, no seu desenvolvemento. É na organización de eventos culturais e deportivos onde máis se evidencia esta actitude participativa de persoas e entidades da cidade que desexan poñer o seu gran de area nos días grandes de Lugo. En efecto, toda caste de institucións e asociacións locais promoven actividades que complementan a iniciativa municipal. Organizan espectáculos nas rúas, desfile, marionetas, teatro, confrontacións deportivas, exhibicións aéreas, certames literarios, concertos...
lunes, 28 de febrero de 2011
La catedral de Santa María de Lugo
La Catedral de Santa María de Lugo es un templo católico ubicado en la localidad de Lugo, España.
Tiene una planta de cruz latina con tres naves, crucero y girola con cinco capillas absidales.La cabecera es triabsidal. La nave mayor se cubre con bóveda de cañón apuntado y los laterales con bóveda de cañón y arista, de nervios en el crucero, y bóveda de cañón con lunetos en el triforio. Las ventanas del triforio son de arco agudo o apuntado al interior y al exterior.
A la izquierda de la entrada a la catedral está la Torre Vieja, gótica, rematada por un cuerpo de campanas renacentista, terminado por Gaspar de Arce en 1580.
En la Plaza de Santa María se ubica un crucero de fecha desconocida, en la cabecera de la catedral, al lado de los ábsides, en el tramo que va entre la torre-campanario y la capilla de la Virgen de los Ojos Grandes.
viernes, 25 de febrero de 2011
La muralla romana de Lugo
La muralla romana de Lugo rodea el casco histórico de la ciudad gallega de Lugo en la provincia del mismo nombre en España. La antigua ciudad romana de Lucus Augusti, fundada por Paulo Fabio Máximo en nombre del emperador Augusto en el año 13 antes de Cristo con la finalidad de anexionar, definitivamente, el noroeste de la península Ibérica al Imperio romano fue dotada de un muro de defensa que ha perdurado, con escasas reformas, hasta la actualidad.
La muralla, con una longitud de 2.266 metros, coronada por 85 poderosas torres,delimita el casco histórico de la urbe gallega y ha pasado de ser un obstáculo para su evolución y crecimiento a ser un monumento integrado en la estructura urbana y fuente de riqueza turística.
Construida como separación y defensa se ha transformado en un elemento integrador entre la antigua Lucus y la que se ha desarrollado a su alrededor. Sus diez puertas realizan la función de unir una parte de la ciudad con la otra y su paseo de ronda, adarve, se ha tornado en una calle más que es recorrida por los viandantes autóctonos y visitantes.
La Muralla romana de Lugo ha sido declarada Patrimonio de la Humanidad por la Unesco en el año 2000 y está hermanada desde el día 6 de octubre de 2007 con la Gran Muralla China de Qinhuangdao.
miércoles, 23 de febrero de 2011
Lugo máis que un paraíso
A cidade de Lugo está situada no noroeste de España e é capital da provincia do mesmo nome con máis de 95.000 habitantes.
Lugo, que é considerada a capital máis antiga de Galicia, foi fundada en época de Augusto co fin de anexionar ao Imperio Romano o noroeste peninsular. Así, en nome do citado emperador, Paulo Fabio Máximo funda "Lucus Augusti" (anos 14-13 antes de Cristo), sobre un campamento militar instalado en torno ao ano 25.
A cidade sería capital do Convento Xurídico Lucense, no que se integraba a Gallaecia norte. O topónimo Lucus, do que deriva o Lugo actual, procede do mesmo termo latino, que significa bosque sacro, aínda que tamén é posible que tivese unha raíz anterior, no nome do deus celta "Lugh", deus da luz, ao que se veneraría por estas terras en tempos prerromanos.
Ver mapa más grande
Suscribirse a:
Entradas (Atom)